با بررسی روان‌سازی و آرام‌سازی تجارت در کشورهای همسایه می‌توانیم میزان پیشرفت یا کندی کار در ایران را بررسی کنیم.
برخی کشورها به‌منظور کاهش اثرات بحران، اقدامات حمایتی زیادی از تولید انجام داده‌اند؛ مثلا کانادا برای مقابله با خسارات ناشی از بحران 25 میلیارد دلار تضمین مالی در نظر گرفته و 20 میلیارد دلار به بانک‌ها تزریق کرده و بهره‌های بانکی خود را کاهش داده است. امارات نیز 120 میلیارد درهم به بانک‌ها تزریق کرده و بهره بانکی را از 5 درصد به 3 درصد کاهش داده است.
در همین رابطه کره‌جنوبی نیز 30 میلیارد دلار به بخش خصوصی تزریق کرده و بهره بانکی را از 25/5 درصد به 4درصد کاهش داده است. روسیه 86 میلیارد دلار برای حمایت از بانک‌ها اختصاص داده و آلمان نیز طرحی با عنوان نجات و به میزان 500 میلیارد یورو در این کشور اجرا کرده است.
فرانسه 175 میلیارد یورو به اقتصاد خود تزریق کرد و 40 میلیارد دلار به بانک‌ها برای ارائه تسهیلات به بخش خصوصی اختصاص داد و چین نیز با تزریق 600 میلیارد دلار به اقتصاد و کاهش بهره‌های بانکی به مقابله با بحران مالی جهانی پرداخته است.
هند نیز 70 میلیارد روپیه به بانک‌ها تزریق کرد و کشورهای ژاپن، سوئیس و استرالیا بین 5 تا 10 میلیارد دلار به اقتصاد داخلی خود تخصیص داده و بهره‌های بانکی خود را از 7 درصد به 6 درصد کاهش داده‌اند. انگلیس هم با تزریق 50 میلیارد پوند به اقتصاد و کاهش بهره بانکی از بخش خصوصی خود حمایت کرده است.
در این شرایط به‌شدت حمایتی که در کشورهای دنیا حاکم است، اما صنعتگران کشورمان به‌دنبال تسهیلات بانکی هستند و درصورت فراهم شدن تسهیلات برای تولید کالا، با مشکل فروش آنها در بازار نیز مواجه می‌شوند؛ زیرا فروش کالا زبان و تخصص خاص خود را می‌خواهد.
در هر حال، هم‌اکنون برای صنعتگران کشورمان در دریافت تسهیلات بانکی، موانعی وجود دارد. برای برداشتن موانع ارائه تسهیلات بانکی پیشنهاد می‌شود؛ از آنجا که منافع و نگاه بانک‌ها با بازرگانان در یک راستاست، بانک‌ها صنعتگران را ملزم به داشتن قرارداد با بازرگانان کنند تا با ایجاد ارتباط نزدیک بین صنعتگران و بازرگانان، مشکل ارائه تسهیلات بانکی و بازپرداخت وام‌ها حل شود.
با توجه بر گره خوردن بازرگانی و صنعت به یکدیگر باید ارائه تسهیلات به صنعتگران مشروط به ارتباط بین صنعت و بازرگانی باشد تا هم صنعتگران دغدغه فروش و دستیابی به بازار را نداشته باشند و هم بازرگانان در دریافت کالاهای مورد نظر با دردسر کمتری مواجه شوند.
گره زدن منافع صنعتگران و بازرگانان به یکدیگر باعث هم صدایی آنها می‌شود و برای مقابله با عدم‌ارائه تسهیلات بانکی می‌توانند درخواست و استدلال واحدی داشته باشند.
*عضو کمیسیون تجارت اتاق بازرگانی ایران
